Çocuklarımızı nasıl öldürdüğünüzü, yani nasıl hayvanlaştığınızı çocuklarınıza anlatamıyorsunuz değil mi?

Neden anlatmadığınızı veya anlatamadığınızı ben çok iyi biliyorum; çocuklarımızı vahşice öldürmenin yanlış olduğu için değil, bu hayvanlığınızı anlattığınızda çocuklarınızın olumsuz etkilenmelerinden korktuğunuz için anlatamıyorsunuz.

Ölümü anlatmak zordur çocuklara.

Çocuğu vahşice öldürülen bir anayı teselli etmek kadar zor.

Siz bu ikisinden de daha zor olanını yapıyorsunuz, çocukları katlediyorsunuz. Sonra da hiçbir şey olmamış gibi, şehirlerinizin sokaklarını güzelleştiriyor, lunaparklar kuruyor, hayvanat bahçeleri ve piknik alanları yapıp çocuklarınızı yaptığınız bütün hayvanlıklardan uzak, güle-eğlene, mutlu-mesut büyütmek istiyorsunuz.

Sonra sizlerde iğrençliğinizi unutmak için barlara, pavyonlara, eğlence merkezlerine akıyor, oralarda hayvanlar gibi tepişip eğleniyorsunuz.

 

Her şey burada bitiyor mu sanıyorsunuz?

Tabiî ki bitmiyor!

Bu çocuğunuz bir gün büyüyecek ve artık ona hayvanat bahçesi ve çocuk parkı doyumsuz gelecek.

Yeni şeyler isteyecek ve arayacak, sizde hayatınız boyunca yaptığınız katliamları ve çocukları nasıl öldürdüğünüzü onlardan gizleyerek yaşayacaksınız.

Bunu yaparken aslında çocuğunuza da babalık yapamayacaksınız.

Sizler binlerce mazlumun çocuğunu öldürüp ocaklarına ateş düşürürken, kendi çocuklarınıza da binlerce ah aldınız, bu ahlarla çocuğunuz mutlu olacak mı sanıyorsunuz?

 

Daha yirmisinde bunalımlara girecek, uyuşturucu bataklığına düşecek ve belki de ilk kulağını kestiği siz olacaksınız.

Şimdilik hiçbir şey olmamış gibi davranabilirsiniz.

Hani dünyanın en zenginiydi, çocukları öldürüp kendine en yenisinden börek, kalp, dalak alıp kendini ölümsüzleştirmek isteyen bir Yahudi vardı...

Ne oldu?

Geberip gitti.

Siz ondan daha kudretli değilsiniz, hepiniz itler gibi geberip gideceksiniz.

Uğruna dünyayı yakmaktan geri durmadığınız, çocukları öldürdüğünüz geleceğiniz ve çocuklarınız asla mutlu olamayacak ve sizlere lanet okuyacaklar, çünkü siz onlara birer cehennem bırakıyorsunuz, ben de diyorum ki ateşiniz bol olsun.

Eskiden çocuklar "ben büyümek istemiyorum, çünkü büyükler ölüyor." derlerdi.

Şimdi anneler "ben çocuk doğurmak istemiyorum, çünkü bebekler öldürülüyor." diyorlar.

Şimdi hepimize soruyorum; biz böyle bir dünyada yaşamak ister miyiz?

İstemiyorsak bu dünyayı kim bu hale getirdi?