Bingöl’de nişan organizasyonlarının çok abartıldığını, gelenek ve göreneklerin dışına çıkıldığına işaret eden Bingöllü esnaf Tahsin Birgin, konu hakkında bir yazı kaleme aldı.
işte o yazı;
GÖSTERİŞİN BEDELİ NİŞAN
Duyanlar tez elden duymayanlara haber salsın! Yeni bir adet edindik.
Hem de benzer bir adetin kırıntılarını temizlemeden.
Devlet-millet, el ele ortadan kaldırmaya çalıştığımız
taziye yemekleri, günümüz koşullarında çok yerinde bir uygulamaydı.
Özellikle şehir dışından gelen akrabalar ve taziye sahiplerinin de kendi evlerine uzaklıklarını hesaba katarsak, akrabalar arasında toplanan yardımlarla verilen yemek kadar anlamlı bir gelenek yoktu.
“Dinen taziye sahiplerine komşu ve akrabalar tarafından yemek verilmesi tavsiye edilmiştir.”
Ancak toplum olarak her şeyde olduğu gibi bunu da kullanmayı beceremedik.
Taziye evinin yanındaki evin sakini üç gün yemeğini orada yemeye başladı.
Taziye sahipleri kendi yasını tutma yerine, bizim karnımızı nasıl doyuracak hesaplarını yapmaya başladılar.
Basına yansıyan haberlere göre Bankadan kredi çekmek zorunda bırakılanlar oldu.
Ve kaçınılmaz son.
Taziye yemekleri kaldırıldı.
Doğrunun yanlışa sevki durumu.
*
ÖRF ADETLER VE MEŞRUİYET
Örf ve adetler: “toplumun geneli tarafından benimsenip süreklilik kazanan, kuşaktan kuşağa aktarılan, davranış ve kullanımlardır.”
Son zamanlarda yapılan nişan merasimlerinin abartılı hali, konuştuğum herkes tarafından eleştirilmekte; ancak her nedense itiraz edilmemekte.
Bu durum yanlış olarak kabul edilse de durumu meşrulaştırmaktadır.
İçinde bulunduğumuz toplumda, nişan merasimi gelin görme olarak bilinir.
Gelin görmeye yakın akraba ve komşular davet edilir.
Damat tarafı geline hediyeler takdim eder, düğün günü belirlenirdi.
Zamanla ülkemizdeki ekonomik düzelmeler ve toplumdaki gelişimle beraber bu adetlerin bir kısmı evrildi.
Bizim gibi toplumlarda, kişilik haklarını bilme ve kullanma standart normlarının dışına çıkma kışkırtıcılığı her zaman var olmuştur.
En fazla iki ay sonra düğünü yapılacak; nişan merasimlerini düğün salonlarına taşıyıp, ilçedeki köyler dahil, binlerce insanı toplamak görgüsüzlük, kapının girişine takı sandığını kurmak ise kurnazlıktır.
Zenginlikleri kendinden menkul bazı şahsiyetler, sınıfsal statülerini milletin gözüne sokmak ve şehvetlerini doruğa ulaştırmak yaklaşımıyla, halkın yaşam standartlarına kast ettiklerinin farkındalar mı?
Yapmış oldukları bu hareketleri meşrulaştırıp, fakir fukaraya yeni masraf kapılarını açmakla kalmayıp, ritüel bozukluklar yaratmaktalar.
Toplumun dinamikleri yapmış oldukları her hareketin,
“rol-model!” yaklaşımıyla yapmak zorundalar.
Yoksa “falankesin nişanı şöyleydi, benim neyim eksik” der, bir müddet sonra bankanın kapısına dayanır gariban.
yukarda da anlatıldığı gibi durumdan çıkmak, daha da zor hale gelecektir.
Yol yakınken bu yanlıştan dönmek, hepimizin öncelikli görevidir.
