Dünyaya gelirken ağladığımız bir hayat için
neden? ahirette güle bilmek için çabaralar sarfetmiyoruz.
Neden? ölümünden bu kadar korkuyoruz ki hayatta nelerden zevk alıyoruz neler bizleri mutlu ediyor örneğin ben hayatta en mutlu olduğum anlar annemle geçirdiğim vakitler nerde o şimdi? yok babamla ablalarımla kardeşlerimle daha sonra amcalarım dayılarım.hepsi birer birer gitti.
Şimdi arkadaşlarım var kimisi benden önce kimisi benden sonra dar'ı bekaya göç edip gidecek.. sonra Bunca Dünyalık tamah ma rağmen iki kolumu göbeğimin üstüne bağlayıp bende gideceğim..
Sonra çocuklarım sonra onları nesilleri hiç kimse vadesini geçirmiyecek kim bu boş vadide ne ekmiş ise orada onu biçmeye gidecek..
Onun için çok yaşamanın hiç bir anlamı yok bunca sevdiklerini ahiret yolculuğuna yollayan bir insan dünyada asırlarca yaşasa ne anlamı var neden ve kimlerden? zevk alacak.
Ölüm soğuk diyorlar ben anamın yokluğundan soğuk hiç birşey görmedim akrabalarımın yokluğundan daha yanlız bir duygu yaşamadım.
Ağlamayla gelinen bir dünyada bunca sevdiklerimizi yolcu ettikten sonra onlara kavuşa bilmenin tek yolu Allah'a sadık bir kul efendimize salih bir ümmet olmaktan geçtiğini biliyoruz tek çare bu ama zor değil onun için dünyaya değil Ahirete tamha etmemiz lazım..sevgiliye ve sevdiklerimize kavuşa bilmenin yolu bu . ALLAH bizlere hak davanın mukaddes elçileri olabilmeyi nasip eylesin..
Bizleri islam şuruyla yaşatsın nefesimizin azgın arzularına mahkum etmesin bizleri geçmiş ve gelecek nesillerimize faydalı ve hayırla yad edilen kullardan eylesin.
Ahir zamanın zor yaşamına bizleri serdar eylesin gönlümüzden Allah'ın ve Nebisi fahri kâinat efendisi hz. muhammet mustafanin aşkını sevgisini eksik etmesin..selamete kalınız.
